Dag 4: Denemarken (Eerste kerstdag)

Hallo allemaal! Leuk dat er zoveel mensen meelezen met onze blog en dat we er zoveel reactie op krijgen!

Er gebeurd hier alleen nog niet veel, want de tweede zieke is een feit. Jabin is nu aan de beurt. Ergens zijn we wel blij dat het nu gebeurd, want in dit huisje hebben we een wasmachine. Daarnaast is dit onderweg naar Zweden ook niet zo heel handig. En nu zitten we toch ook thuis om te luisteren naar de kerstdiensten vanuit onze eigen gemeente. Al met al, een geluk bij een ongeluk. 

We luisteren naar onze eigen dominee die preekt uit Lukas 2: 1-7 (En Jozef ging ook op). 

Na de kerkdienst leeft Jabin weer helemaal op, hij wil ook weer eten, zelfs snoep. Dus we proberen eerst een beetje. Dat blijft erin. We drinken een bakje koffie met iets erbij en besluiten toch maar met de nodige verschoningsmaterialen en schoonmaakmiddelen op pad te gaan. 

We gaan naar Frederikborgs Castle op het Deense eiland Sjaelland, in de plaats Hillerød, ongeveer 35 km ten noordwesten van Kopenhagen. De Frederiksborg is een imposant kasteel met twee voorburchten, dat pas bereikt kan worden over drie bruggen. Het kasteelcomplex ligt met zijn voorburchten voor driekwart in het water en grenst aan een prachtig park. In het park bevindt zich onder meer een strak ingerichte baroktuin met een kanaal en een vijver, gericht op de centrale as van het kasteel. We bekijken hier de prachtige plafonds, kunst, zalen en we maken een hoop foto’s. Aeden checkt in elke kamer op de bordjes of we wel in de goede kamer staan, en zegt bij sommige schilderijen of stukken; ‘O mama, dit vind ik echt prachtig’. Jabin rijd lekker mee in de kinderwagen, die we eigenlijk bij de ingang moesten inwisselen voor een andere, in verband met de veiligheid, maar toen we vertelden dat het een speciale kinderwagen was mochten we hem meenemen. Op elke verdieping werden we hier door de beveiliging goed door bekeken, ze liepen dan gewoon op een halve meter rondom je heen, daarna werd het even gecheckt via de porto, en werden we aangesproken. De deurwachter bood hier op het eind z’n excuus voor aan, want dat was niet de bedoeling. We vertelden hem dat we blij waren met de goede beveiliging, en daar was hij blij om. Hij zei; je hebt nu in ieder geval een mooi verhaal. Bij deze. 
Doordat hier de zon veel vroeger ondergaat heb je eigenlijk iedere dag een zonsondergang die je meemaakt tijdens een activiteit. Thuis ben je je daar nooit zo bewust van, omdat dit vaak rond etenstijd is in de winter. Je snapt dat dit voor Willem een geweldige bijkomstigheid is voor het maken van mooie plaatjes. 
Op de terugweg staat de mond van Aeden iets stiller dan de heenweg (staat eigenlijk nooit stil), want hij zegt; ‘Ik ben nu wel moe’. Lekker rustig 😉 Met Jabin gaat het weer goed, niks meer aan de hand, op de terugweg in de auto vraagt hij of Fien&Teun aanmag. Al schuddend geniet hij van de muziek terwijl we in het donker naar ons vakantieverblijf rijden. 
In het vakantieverblijf is er nog genoeg speeltijd voor de jongens. De paw patrol collectie van het kindje wat hier woont valt ontzettend in de smaak bij onze paw patrol fan. 
Terwijl de jongens heerlijk spelen en Jo de open haard aansteekt, maakt Willem het kerstdiner klaar, erwtensoep en rollade. Dit omdat we gisteren eigenlijk ons kerstdiner al op hebben. Maar we vinden het allebei heerlijk, en er zijn veel mensen die het minder hebben, dus we genieten ervan aan een mooi gedekte tafel, dankzij Kruidvat. 
Na het eten legt Jo de jongens op bed, terwijl Wil de vaat opruimt en onderwijl naar de preek luistert. Daarna luisteren we samen de tweede kerstpreek af. 
Dan genieten we van een heerlijke lange avond met de beentjes op de bank.